In je lelie’s kun je een rode lelie kever of leliehaantje aantreffen. Het is het leliehaantje of Lilioceris lilii, een kever uit de familie bladhaantjes (Chrysomelidae). Wie lelie’s heeft kent deze rode lelie kever beestje maar al te goed. Hij vreet je hele plant op en kan ook de bloemen kapot maken. Bestrijden doe je milieuvriendelijk door ze handmatig uit de planten te vissen.
Rode Lelie kever of leliehaantje
De lelie moordenaar, het rode lelie kevertje of leliehaantje.
Het leliehaantje of de rode lelie kever heeft een felrood borststuk en dekschilden, maar de rest van het lichaam is zwart. Daardoor lijkt deze soort sterk op de zwartkopvuurkever (Pyrochroa coccinea), maar deze laatste soort wordt veel groter, mist de sterke, was-achtige glans en heeft meer gezaagde tasters. Ook is het lichaam van het leliehaantje wat ronder van vorm. De maximale lengte is ongeveer 8 tot 11 millimeter.
Het leliehaantje is vrijwel de hele lente en zomer te zien, van april tot augustus, en leeft zowel als kever als larve op diverse soorten lelies. Maar het kevertje houd ook van bijvoorbeeld Keizerkronen (Fritillaria imperialis). Met name de larven, die minder opvallend maar des te vraatzuchtiger zijn, kunnen grote schade veroorzaken aan de plant, met name de bladeren ervan. Kevers zijn meer bezig met voortplanten dan met eten en vallen bovendien goed op zodat ze makkelijk te vangen zijn.
Het leliehaantje is in veel streken waar ze voorkomt een exoot, verspreid naar landen waar ze van nature niet voorkomt. De export van lelies is daarvan de voornaamste oorzaak. Vogels mijden de volwassen rode lelie kever omdat deze walgelijk smaakt. De larve heeft een oranje, made-achtig uiterlijk en een zwarte kop.
De camouflage van de larve is ongebruikelijk: de eigen slijmerige ontlasting wordt op de bovenzijde van het lichaam uitgesmeerd. Hierdoor lijken ze sprekend op een hoopje vogelpoep, dat door geen enkel dier gegeten wordt. Je kunt de larves makkelijk op de plant zien zitten. Het is niet of een worm aarde op de plant heeft gepoept. Maar het zijn de larven. Handmatig verwijderen is het credo.
Eitjes
De kever overwintert als imago, en kruipt rond april uit de schuilplaats zoals gaten in stronken of onder de grond. Er worden gedurende enkele maanden eitjes afgezet aan de onderzijde van bladeren die na ongeveer een week uitkomen. De larve is na twee weken volgroeid en verpopt in de grond, en na enkele weken komt de imago tevoorschijn. Met name het feit dat de kevers niet synchroon eitjes afzetten maar gedurende meerdere maanden maakt dat ze als plaag zo moeilijk te bestrijden zijn vanwege de constante aanvoer van larven.
De rode lelie kever bestrijden:
Dat word moeilijk. Het beestje heeft geen natuurlijk vijanden. Wat ik uit de informatie op internet afleid zijn er 2 mogelijkheden:
A: Je hebt een paar lelie’s met kevertjes. Met de hand verwijderen is de oplossing. Hou je hand onder het blad als je ze probeert weg te halen want ze laten zich vallen en doen of ze dood zijn. Gewoon oppakken en vernietigen. Het is een zeer schadelijk beest.
B: Je hebt een heleboel lelie’s. Nu schiet de handmatige aanpak te kort en is een chemische oplossing waarschijnlijkde enige oplossing. Ik zou dan minder lelie’s nemen want vergif is immers uit den boze in onze tuinen.
Leliehaantje in de tuinvijver:
In de zomerse periode kunnen waterlelies ook worden belaagd door de het leliehaantje of leliekever. De larven van tasten de bladeren van binnen aan, met als gevolg bruine en snel afstervende bladeren. De enige oplossing hiervoor is de aangetaste bladeren regelmatig afknippen en te verwijderen. Hoe eerder en consequenter je dat doet, hoe minder last je hebt van de leliekever.
Een deel van dit artikel komt van Wikipedia
