Artikel over de Perzische Kruisjesplant met info over grondsoort, standplaats, bodem, onderhoud, verzorging en voeding en bemesting en zaai en plantvoorschriften. Phuopsis stylosa of Perzische kruisjesplant bloeit van Juni tot augustus, soms zelfs september. Het is een bosrandplant en hoewel hij van licht en zon houd is hij geen liefhebber van de volle zon.
Toch is niet iedereen het daar over eens. De ene bron zegt halfschaduw tot schaduw, de andere bron zegt volle zon. Ze zijn het echter allemaal eens over halfschaduw. Niet onlogisch aangezien het een bosrandplant is.
Perzische Kruisjesplant of Phuopsis Stylosa
Kenmerken van de perzische kruisjesplant of Phuopsis Stylosa:
Bodem: Normaal tot vochtig, niet nat, goed waterdoorlatend. PH: neutraal
Grondsoort: Goede tot normale tuingrond maar hij red het ook op arme grond mist vochtig.
Standplaats 1: zon tot halfschaduw, niet in de volle zon.
Bloeiperiode: juni tot september
Hoogte: 20 tot 30 cm.
Winterhard: Ja, kan strenge vorst verdragen.
Vaste plant, geschikt voor de rotstuin
Kleur: Roze / Paars
Geurende bloem, bodembedekker (woekerplant)
Plantafstand: 30 cm
8-11 stuks per vierkante meter
Familie: Rubiaceae
Geslacht: Phuopsis
Soort: Phuopsis Stylosa
Synoniem: Crucianella stylosa
Bodem:
De plant stelt geen bijzondere eisen aan de bodem. Hij houd wel van humus en omdat dit doorgaans een goed waterdoorlatende bodem is. Op arme grond kan hij ook goed gedijen zolang het maar vochtig is. Doorgaans is het een makkelijke klant.
Standplaats:
Phuopsis stylosa of Perzische kruisjesplant is een prima bodembedekker hoewel ook de term woekerplant ergens valt. Ik heb daar echter nooit last van gehad. Sterker nog, ik ben hem kwijtgeraakt en moest via internet de naam opsporen om hem terug te krijgen. Ook is dit bijzonder charmante plantje geschikt om in de rand van een border of langs paden en randen van bijvoorbeeld een rotstuin te worden toegepast.
Op de nodige sites is te lezen dat deze plant een rotstuinplant is en houd van “gritty soil, loam, chalk or sand, moist but wel drained”. In de vertaling: de plant houd van een grindachtige bodem met leem, kalk en zand, vochtig maar goed waterdoorlatend.
Dit versterkt de constatering dat dit wonderschone plantje op heel wat verschillende bodems en grondsoorten alsmede standplaatsen gelukkig is. Gooi hem dus maar ergens neer, onder struiken, bomen of heesters, in de border, de rotstuin, aan de rand je bos of gewoon langs het pad. Hij lijkt het overal te doen.
In potten en bakken:
Aangezien ik een restpartijtje had gekocht van deze plant hield ik er een paar over. Die heb ik in een pot gezet die ik over had met oude grond. Die stond dus helemaal vergeten achter in de tuin tussen andere planten. Dat spul groeide als kool. Dat is dus ook een goeie optie en een bevestiging dat hij niet te veel eisen stelt.
Te combineren met …
Verder word er nog al eens vermeld dat deze plant “weinig verdraagzaam is met andere planten”. Met andere woorden, hij moet een eigen plekje hebben en niet worden overwoekerd door Solidago of Havikskruid, om maar eens 2 dominante soorten te noemen.
Onderhoud:
Na de bloei afknippen tot aan het onderste blad. Verder is de plant vrijwel ziektevrij en heeft geen bijzondere zorgen nodig.
Foto’s:
Geef een reactie