In dit artikel over Duifkruid of Scabiosa (vroeger Schurftkruid) informatie over de grondsoort, standplaats, onderhoud, bemesting en vermeerdering van dit prachtige plantje. Duifkruid of Scabiosa is zeldzaam en zeer geschikt voor de insectenvriendelijke tuin. Hij geeft veel nectar en trekt veel soorten vlinders en bijen.
Duifkruid of Scabiosa is een vaste plant die in Nederland inheems is en uit de Kamperfoeliefamilie komt. Hij kan 30 tot 90 cm hoog kan worden. Hij bloeit van juni tot en met oktober met een veelheid aan bloemen. Als de plant is uitgebloeid blijven er fraai gevormde zaaddoosjes over in de vorm van een honingraat.
Kenmerken:
- Bodem: zandig, stenig, droog tot vochthoudend
- Grondsoort: kalkrijke matig voedselrijke tot voedselarme grond
- Standplaats: zonnig tot halfschaduw
- Bloeiperiode: juni tot en met oktober (tot de eerste nachtvorst)
- Kleur: blauw, paars, dieprood
- Hoogte: 30 tot 60 cm
- Meerjarig, overblijvend
Duifkruid heette vroeger ook wel schurftkruid. Dat vond men zielig en heeft de naam verandert in Duifkruid. Jazeker, ook planten zijn soms zielig …
Grondsoort en bodem
Duifkruid komt van nature voor op droge tot vochthoudende, matig voedselarme, weinig of niet bemeste, kalkrijke grond en stenige en/of zandige plaatsen. Ik plaats Duifkruid in mijn border op plekken die ik met behulp van scherp zand en fijn grit en steenslag verarm en geschikt maak voor zuidelijke planten en planten die van kalk houden en van minder rijke cq voedselarme grond/bodem.
Onderhoud:
Door terugsnoeien of de z.g. Chelsea cut kun je de plant een tweede bloeiperiode inbrengen waardoor hij tot de eerste nachtvorst kan doorbloeien. Verder regelmatig oude bloemen verwijderen ook al zijn zaaddoosjes het aanzien meer dan waard.
Winterhardheid:
Hou er rekening mee dat alleen de inheemse soort (Columbaria) winterhard is. De cultivars redden het vaak niet. Bedek de plant voor de zekerheid met mulch en/of stro om hem te beschermen tegen extreme koude. Ook wil hij in de winter geen natte grond.
In het wild:
Duifkruid groeit op een vochtige en grazige bodem met wat kalk, in grazige en zandige bermen en op dijkhellingen. Ze word in Nederland in het wild echter steeds zeldzamer.
Geef een reactie