Oh oh oh, wat is het toch moeilijk. Ik wil zo graag in de tuin gaan werken maar ik moet nog wachten. Op de valreep begint het te winteren in Nederland, komt de vorst weer terug en ligt er sneeuw op de grond.
En daarom moet ik wachten. Wachten met snoeien, wachten met planten verzetten, wachten met oude takken weghalen, overal mee wachten. Maar ik wil zo graag. De tuin in, de handen in de aarde, nieuwe planten in de grond en de oude uit zien lopen.
Maar eerst moet de temperatuur omhoog. Niet gaan tuinieren voor de temperatuur van de grond rond de 5 graden is en niet meer kouder word. Dat is de vuistregel en ik hou me er maar aan.
En dus blijft het bij de tuin inlopen en kijken. Kijken naar de knoppen, groene puntjes die uit de grond komen en verse takken. Want veel liefhebbende tuiniers weten het, hoe langer je naar je planten kijkt, des te sneller gaan ze groeien.
Daarom zie je veel liefhebbers al vanaf de eerste bollen en de eerste knoppen door de tuin lopen en kijken, kijken en nog eens kijken. Want we willen nieuwe uitlopers zien en de nieuwe takken naar de hemel zien rijken.
Geduld is een schone zaak maar o zo moeilijk op te brengen naarmate de winter wijkt en het voorjaar naderbij komt. En zeker als de zon een dagje schijnt en het lijkt of het eindelijk zo ver is.
Nu zijn het de bollen die (allemaal tegelijk dit jaar) de grond uitkomen. Eerst de winterakonieten, dan de sneeuwklokjes, toen de narcissen en tussendoor de vroege krokussen. Daarna komen de blauwe druifjes en uiteindelijk de tulpen.
Vergeef me als ik er één vergeet. Zoals de hyacint.
Maar het is gelukkig al bijna april. En dan mogen we eindelijk aan de bak van Monty Don, de ultieme Britse tuinbaas. Hij bepaalt wanneer West Europa weer aan het werk mag.
Nu zijn ze nog uitzendingen van vorig jaar aan het herhalen maar zodra de afleveringen op …XXIII eindigen kan het werk beginnen.
Bij mij staat alles al klaar om los te gaan. Alleen een bepaalde roos en een paar Hortenia’s heb ik alvast gekortwiekt anders duurt het zo lang tot ze op gang komen.
Tot die tijd is het genieten van de bollen. Vooruit dan maar, als het niet anders kan dan moet het maar. Gelukkig heb ik binnen veel te klussen, stilzitten is er niet bij dit jaar.
Geef een reactie