De grote tuinverbouwing is begonnen nadat we een jaar lang hebben moeten zoeken naar een bedrijf dat én de tuinvijver wil ingraven én de grond wil afvoeren. Maar dat bedrijf hebben we nu gevonden, de grote tuinverbouwing kan beginnen.
Maar dan moet er wel eerst plaats gemaakt worden en dat is een probleem. Onze hele tuin staat vol met potten en bakken met materiaal uit ons vorige huis. En dan ligt er ook nog die vijvers als een soort gebergte midden op het terras.
Dit is zo’n situatie waarin je gewoon niet weer je moet beginnen. En dus ben ik in de nachtdienst met een blocnootje voor mijn neus stapsgewijs gaan opschrijven wat er moet gebeuren.
1: Terras in de voortuin verwijderen
2: Potten en ander materiaal naar de voortuin verplaatsen.
3: Zoveel mogelijk ruimte maken in de achtertuin.
En dan ligger er opeens overal stokken en die blijken vrijwel helemaal verrot te zijn. En komen er opeens een stuk of 8 prachtige kikkers en padden onder dat hout vandaan en dan ga je je helemaal schuldig voelen. En dan loop je opeens kikkers verplanten ipv planten.
En dan heb je de hele tuinverbouwing voor dat weekend op een rijtje en dan kom je steeds van alles tegen. Bijvoorbeeld een appelboompje dat nodig de grond in moet. En dan moet er een andere struik verwijdert worden. En dan moet er grond verrijkt worden en dan moet je op zoek naar die ene zak.
En dan kom ja een zaterdagje tuinverbouwing uit je bed en dan kun je de trap nauwelijks af vanwege de spierpijn. En dat is niet overdreven, ik kwam er echt bijna niet af. Mij dijbeenspieren leken op stukken hout en ik zou ze het liefste afsnoeien en opnieuw laten aangroeien. Maar ik ben geen struik, helaas …
Met een “hondje” vervolgens een onafzienbare partij potten naar de voorkant slepen. Dwars door het huis wel te verstaan want omlopen duurt te lang. er lijkt geen einde te komen aan de potten en bakken. Langzaam maar uitermate zeker loopt de voortuin vol.
En dan blijkt je voortuintje opeens veel te klein en krijg je alle bende uit je achtertuin daar nooit in. En opeens lijkt je grote tuinverbouwing verder weg dan ooit.
Maar je weet, na een 2 dagen stug doorwerken, nagels breken en spierverpijnen ben je aardig op weg. Het terras dat in de voortuin lag ligt nu opgestapeld tegen de voorgeven.
Het grootste deel van de potten staat in de voortuin en het appelboompje staat in de verse tuingrond en kan volgend jaar 3 appels produceren na het ene exemplaar van dit jaar. Onze eigen bio-kliko zit vol met tuinafval en die van de buren ook. Die laatste heb ik vanochtend even snel geleend en dat was een goeie move.
Nu op naar morgen, maandag 25 oktober, de dag dat onze grote tuinverbouwer, in bezit van een mini graafmachientje, onze tuin komt bekijken en hopen op korte termijn een offerte in de mailbox deponeert.
En dan kan het werk echt beginnen.
Geef een reactie