Zeker weten zijn sommige mensen allergisch voor herfstbladeren. Ik ken er zelfs eentje. Maar bij deze persoon is het geen lichamelijke allergie voor herfstbladeren maar zit het tussen de oren.
Ik ben persoonlijk een grote fan van herfstbladeren. Ziet er mooi uit, ruikt lekker en is prima voeding voor de tuingrond. Wormen zijn er gek op en als je goed oplet kun je zien hoe de wormen de bladeren onder de grond trekken.
Maar het is de vorige eigenares van mijn huis die allergisch is voor herfstbladeren. Ik had het al eens gehoord van de buurvrouw die had verteld over hele en halve paniekaanvallen van de oud bewoonster. De reacties waren zo heftig dat mijn buurvrouw de bladeren soms zelfs uit de tuin van de vrouw ging halen.
Het waren bladeren van een hele mooie, middelgrote tamme kastanje. Haar bladeren (van de boom, niet van de buurvrouw) liggen nu in mijn voortuin. Samen met wat planten en een dorre heg vormen ze een herfstig stilleven, gratis en voor niks.
De vorige eigenaresse kwam vorige week nog wat post ophalen en kreeg een plaatsvervangende paniekaanval voor mij. “Oh wat erg voor je, al dat blad in je tuin” klonk het vanaf het tuinpad nog voor ik haar in zicht had.
Ik vertelde haar voorzichtig dat ik het mooi vond, al die prachtige egaal bruine kastanje bladeren met de kastanjes en hun stekelige jasjes er tussendoor liggend. Mijn woorden op haar af ketsten als een najaarseikel op het dak van een donkerblauwe Volkswagen Caddy.
Toen ze de post had ontvangen liep ze met een afkeurende blik in de richting van het herfsttafereel terug naar haar zwarte hotte hatchback.
Ik heb nog even naar de bladeren gekeken om te kijken of ik me misschien vergiste. Maar nee, ik ben niet allergisch voor herfstbladeren, ik vind ze nog steeds hartstikke mooi.
Ontlast ik meteen mijn medische collega’s. Scheelt weer een uitgebreid onderzoek en een berg medicatie.
Wat ben ik toch een gezond sociaal mens. Of sociaal gezond … ?
Of toch gewoon normaal … ?
Geef een reactie